روانشناسی خودمانی | مشاوره خصوصی
اطلاعات روانشناسی خود را افزایش دهید. از مشاوره خصوصی بهترین نتیجه را بگیریدروانشناسی خودمانی | مشاوره خصوصی
اطلاعات روانشناسی خود را افزایش دهید. از مشاوره خصوصی بهترین نتیجه را بگیریدتعارضات را بین خودتان حل کنید
تعارض یک جنبه اجتناب‌ناپذیر ارتباطات انسانی است. در حقیقت، هنگامی که ۲ نفر با یکدیگر صمیمی می‌شوند، احتمال زیادی وجود دارد که تعارض را تجربه کنند. به طوری که همسران و اعضای خانواده‌ها می‌گویند ما در مجاورت صمیمانه‌ای زندگی می‌کنیم که اغلب چیزهای ظاهرا کوچک و بی‌اهمیت ما را بشدت به هم می‌ریزد. در خلال یک ارتباط خصوصی، عادت‌ها یا تفاوت‌ها بارزتر می‌شوند و می‌توانند آزاردهنده باشند. در واقع تعارض فی‌نفسه برای یک رابطه خطرناک نیست، آنچه می‌تواند خطرناک باشد نحوه مواجهه ما با تعارض است. در اغلب موارد، ارتباط می‌تواند به وسیله یک بحث سودمند بدون ایرادگیری و مقصرسازی و بدون خشونت کلامی یا فیزیکی تقویت شود. تعارضات انسان‌ها در بسیاری از جهات شبیه عملکرد اتومبیل است. وقتی موتور ماشین شما در بزرگراه ایراد پیدا می‌کند، شما نمی‌توانید براحتی ماشین را رها کنید و ۳ روز بعد که به آنجا برمی‌گردید انتظار داشته باشید ماشین حرکت کند. شبیه این مساله، شما نمی‌توانید یک رابطه را به حال خود رها کنید و موقع برخورد مجدد با آن، انتظار داشته باشید که آن مساله یا مشکل به طور معجزه‌آسا حل شده باشد. مسائل به مرور زمان ناپدید نمی‌شوند، در مورد خودداری از بحث در مورد تعارضات و اختلافات بین زوجین نیز می‌توان گفت برخی از زوجین تصور می‌کنند اگر درباره مشکلشان حرفی نزنند، آن مشکل تا حد زیادی از بین خواهد رفت غافل از این که مشکل ارتباطی همانند سوراخ سقف خانه است، هر چه زمان می‌گذرد، بزرگ‌تر می‌شود.
هنگام ارتباط کلامی با همسر خود به حرف‌های او به دقت گوش کنید و به
سوالاتش پاسخ دهید. یکباره موضوع صحبت را تغییر ندهید چرا که در این حالت
او را بلاتکلیف رها کرده‌اید
اجتناب از موضوعات آنها را حل نمی‌کند، اگر ما اصول ارتباط موثر را یاد
بگیریم و تمرین کنیم، می‌توانیم مشکلاتمان را بدون این که به یکدیگر آسیب
برسانیم، حل کنیم. برای این کار نیاز داریم درباره اختلافات همدیگر بیشتر
بدانیم و به طور مستقیم و بی‌واسطه با مسائل مواجه شویم. برخی زوجین ترجیح
می‌دهند احساسات واقعی‌شان را برای اجتناب از تعارض سرکوب کنند، اما
اگر هیجان‌های منفی از قبیل خشم و عصبانیت حل نشوند، این هیجان‌ها به رشد
خود ادامه می‌دهند. حالت دیگر آن است که شخص ممکن است احساسات منفی‌اش را
در مورد طرف مقابل چنان سرکوب کند که سرانجام هیچ احساس منفی یا مثبتی نسبت
به وی نداشته باشد. در این صورت یک ارتباط بی‌روح و فرسوده ایجاد می‌شود.
هنگامی که زوجین، ۲ رویه افراطی حل تعارض یعنی اجتناب یا واکنش بیش از حد
را به کار گیرند، روابط رو به افول می‌گذارد. زوجینی که از بحث در مورد
اختلافاتشان اجتناب می‌کنند، این امر ممکن است به بی‌احساسی آنها نسبت به
یکدیگر (نه احساس عشق و نه تنفر) بینجامد.
همچنین زوج‌هایی که در خصومت نسبت به یکدیگر خیلی هیجانی هستند، اغلب قادر به حل اختلافاتشان نیستند. در برخی روابط در صورت بروز اختلاف، یکی از زوجین ممکن است آشکارا خصومت نشان دهد ازجمله این که فریاد بزند یا اشیاء را پرتاب کند و حتی کتک بزند، زوج دیگر نیز عکس‌العملی متفاوت مانند تعطیلی هیجانی یا امتناع کامل از بحث و مجادله را به کار برد. هیچ‌کدام از این رویکردها برای حل مشکلات و مسائل زوجین نمی‌تواند سودمند باشد.
پس برای حل تعارضات سعی کنید:
ـ زمان و مکان مناسبی را برای بحث در مورد اختلافتان در نظر بگیرید.
ـ مساله یا مشکلی که بر سر آن اختلاف‌نظر دارید را تعریف کنید.
ـ در مورد این که چگونه هر یک از شما در ایجاد مشکل سهیم هستید، صحبت کنید.
ـ برای حل تعارض، همه راه‌حل‌های مثبت حتی عقایدی که ممکن است عجیب به نظر برسد را فهرست کنید.
ـ در مورد راه‌حل‌های ممکن بحث و ارزیابی کنید. در این مورد صحبت کنید که هر یک از شما می‌توانید به حل مساله کمک کنید.
ـ با این ایده شروع کنید که تفکر هر دوی شما به احتمال زیاد مساله را حل می‌کند و فقط تلاش شما را می‌طلبد.
ـ بر سر این مساله که چگونه هر فرد برای انجام این راه‌حل عمل خواهد کرد، توافق کنید.
ـ بر سر زمان و مکان برای صحبت در مورد پیشرفت‌تان در حل مساله به توافق برسید.
ـ توجه به کارهای کوچکی که دیگر افراد انجام می‌دهند، برای رسیدن به راه‌حل دوطرفه نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.
