رقص درمانی
رقص درمانی در سال 1942 با به کار گیری پیشگام رقص درمانی ماریان شاس در بیمارستان سنت الیزابت واشنگتن به صورت رسمی پایه گذاری شد. هر چند در این رشته رقص و تحرک به طور مترادف بکار می روند ولی هر یک از این اصطلاحات در واقع معرف یک دیدگاه خاص است.تحرک شامل دنیای حرکت فیزیکی است در حالیکه کنش خلاق خاصی در جهان است .انجمن رقص درمانی آمریکا رقص درمانی را چنین تعریف می کند (کاربرد درمانی تحرک که به یکپارچگی جسمی و هیجانی فرد کمک می کند)جلسات رقص درمانی چهار هدف عمده را دنبال می کنند :
1:توسعه آگاهی بدنی 2:ابراز احساسات 3:پرورش تعامل و ارتباط 4:یکپارچگی تجارب جسمی-هیجانی و اجتماعی که سبب افزایش اعتماد به نفس و رضایت فرد می شود.
رنگ درمانی
در مکتب رنگ درمانی اعتقاد بر این است که رنگ های مختلف بر خلق اثر می گذارند و از این روش برای رفع مشکلات بهداشتی خاص استفاده شده است . برای مثال متخصصین این رشته معتقدند رنگ آبی رخوتزا است و رنگ قرمز حالت تحریکی دارد. ماکس لوشر روانشناس سوئیسی یک آزمون رنگ ابداع کرده است که در آن شخص در یک زمان مشخص در معرض رنگ های مختلفی قرار گرفته و خلق وی تعین میشود. لوشر همچنین تاثیر رنگ را بر دستگاه عصبی خود مختار مورد آزمایش قرار داده و دریافت که قرمز خاص محرک سمپاتیک بوده و می تواند سبب افزایش فشار خون و ضربان قلب شود برعکس رنگ آبی سبب تحریک پاراسمپاتیک میشود و اثرات آن نقطه مقابل اثرات قرمز است.